Włocławska wojna wszystkich ze wszystkimi
Kampania wyborcza nabrała tempa. Widać to nie tylko po rozwieszanych banerach i plakatach, ale przede wszystkim, jak są…niszczone.
Rywalizacja jest wskazana, pod jednym wszak warunkiem, że będzie uczciwa, kulturalna, merytoryczna. Przecież mamy wybrać najlepszych. Tymczasem włocławska, można powiedzieć bezpardonowa, polega na zrywaniu banerów, dziurawieniu, oblewaniu farbą - jednym słowem niszczeniu. Zwykły wandalizm. Dziwne, że jeszcze nikogo nie złapano na tej mozolnej pracy choć wiele miejsc pilnuje oko kamery.
Wzmożony atak przypuszczono na banery Bogusława Spanskiego, niezależnego kandydata do Senatu. Aż ciśnie się na usta pytanie kto się boi Spanskiego? A może, nikt. Może to włocławianie nie lubią przybyszów. Przecież jak powstawało województwo włocławskie i napływali tutaj ludzie z całej Polski, to również robiono wszystko, aby spadochroniarzom życie „umilić”. Tylko spadochroniarze zrobili się po latach swoimi…
Trwają też wewnętrzne napięcia w PO i PiS, które dały o sobie znać już w czasie formułowania list wyborczych. Tutaj walka jest mniej widoczna, różne „dobre wieści” o niektórych kandydatach rozsyłane są drogą mailową. Jednym przenicowano życie rodzinne, innym ich „osiągnięcia” od czasów liceum.
Kandydaci do parlamentu z PiS burzą się, że Łukasz Zbonikowski na banerach i bilbordach używa logo partii, choć już w partii nie jest. Widocznie zapomnieli, że ich do niedawna ceniony kolega, regionalny szef idzie do wyborów z listy PiS, bo nikt go z niej nie wykreślił. Zresztą nie może, nawet gdyby bardzo chciał. Z PiS Zbonikowski wziął rozbrat, gdy był już zarejestrowany w komisji wyborczej. Musiałby sam z kandydowania zrezygnować, co oczywiście uczynić nie zamierza, bo to oznaczałoby że podcina gałąź na której od ośmiu lat siedzi.
Włocławskiej „elicie” politycznej warto w tym gorącym okresie przypomnieć, że nieuczciwą walkę, „podkładanie nóg”, działania poniżej pasa wyborcy również poddadzą ocenie.
(jp)
