Franciszek Kwiatkowski (1912–1985). Poeta koloru. Na obrazach Włocławek, którego już nie ma
Otwarta w roku obchodów 30. rocznicy śmierci Franciszka Kwiatkowskiego ekspozycja obrazów przypomina twórczość, jednego z najbardziej lubianych przez włocławian, artysty.
Wystawę pn. „Franciszek Kwiatkowski (1912–1985). Poeta koloru" otwarto 11 września w gmachu Zbiorów Sztuki Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. Obrazy będzie można oglądać do 15 listopada br.
Prace przepełnione kolorem, zachwycające formą przedstawiają portrety, martwe natury, pejzaże i rodzinny Włocławek, taki, którego dzisiaj już nie zobaczymy, bo miasto zmieniło się. Zniknęły bezpowrotnie uwiecznione na obrazach różne włocławskie zakątki, podwórka i kamienice.
Po ukończeniu gimnazjum Franciszek Kwiatkowski wyjechał do Petersburga, gdzie studiował w Akademii Sztuk Pięknych i w Instytucie Inżynierów Cywilnych. Po studiach osiadł w Wilnie, gdzie tworzył i pracował jako pedagog. W 1924, aby rozpoczął studia artystyczne we Włoszech. Studiował też na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Mając dyplom artysty malarza w 1933 wyjechał do Warszawy.
Podczas II wojny światowej przebywał w Kolonii Staszica, gdzie stworzył około czterdziestu prac, które spłonęły podczas Powstania warszawskiego. Jego dramatyczny los z czasów II wojny światowej odcisnął na nim silne piętno, co zaowocowało skrytością, ale też pracami o charakterze symbolicznym.
Franciszek Kwiatkowski był członkiem Grupy Kujawskiej oraz Bydgoskiego Oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków. Pracował jako pedagog w Kwidzynie, Gdańsku, Włocławku i Bydgoszczy. Był lubiany i szanowany przez kolegów i uczniów. Od lat 60. XX w. pozostał w rodzinnym mieście i stał się „portrecistą Włocławka”.
Franciszek Kwiatkowski (1912–1985). Poeta koloru
