90 rocznica śmierci Ludwika Bauera
7 września br. przypada 90 rocznica śmierci Ludwika Bauera, pierwszego Honorowego Obywatela Włocławka. Z jego inicjatywy utworzono w 1900 roku Szkołę Handlową we Włocławku (dziś I LO im. Ziemi Kujawskiej).
Urodził się w 1851 roku we Włocławku i tu się kształcił. Prowadził intensywną działalność społeczną i gospodarczą. Był animatorem wielu pożytecznych poczynań na terenie miasta, które przyczyniły się do ożywienia i rozkwitu różnych dziedzin w zakresie oświaty, kultury i przemysłu. Z racji wielostronnej działalności oraz dużej ofiarności na cele społeczne zyskał sobie ogromne uznanie i szacunek mieszkańców. Nie szczędził czasu, zdrowia i sił, a nawet wielokrotnie własnych środków finansowych na potrzeby miasta. Ogromne zasługi położył przy budowie nowoczesnego gmachu szkolnego dla Włocławskiej Szkoły Handlowej obecnie Liceum Ziemi Kujawskiej. Był jednym z najaktywniejszych realizatorów tej inwestycji; przyczynił się do zgromadzenia środków na cele budowy i stał na czele komitetu organizacyjnego. Był również jednym z fundatorów i założycieli bursy uczniowskiej przy ulicy Botanicznej. Dzięki jego staraniom powstało we Włocławku kilka zakładów przemysłowych, dziś już nie istniejących. Dla potrzeb włocławskiego przemysłu i rolnictwa kujawskiego stworzył Włocławskie Towarzystwo Wzajemnego Kredytu, którego był prezesem. Później pełnił obowiązki prezesa Rady Banku Kujawskiego. Równocześnie znajdował czas i energię na pracę w innych miejscowych stowarzyszeniach oraz dla działalności w gospodarce komunalnej. W 1918 roku został pierwszym prezydentem Włocławka. Był m.in. prezesem Rady Opiekuńczej Włocławskiej Szkoły Handlowej, której był oddany bez reszty, nie szczędząc własnych środków finansowych na zakup budynku dla bursy uczniowskiej. Za zasługi położone dla miasta Rada Miejska Włocławka nadała mu godność honorowego obywatela. Za całość niezwykle pożytecznej działalności publicznej odznaczony został w 1925 roku Orderem Polonia Restituta. Zmarł 7 IX 1927 roku i pochowany został na włocławskim cmentarzu. Jego pogrzeb był spontaniczną manifestacją uczuć szacunku i hołdu licznych rzesz włocławian.
