Izbica zaprasza na koncert chopinowski

Koncert specjalny JANUSZA OLEJNICZAKA (fortepian) i ADAMA PALMY (gitara), z udziałem TOMASA CELISA SANCHEZA (perkusjonalia), odbędzie się 26 września w Izbicy Kujawskiej.

Na koncert  przygotowany z okazji rocznicy urodzin Justyny Chopinowej, matki Fryderyka zapraszają  Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego w Toruniu oraz współorganizatorzy: Urząd Miejski w Izbicy Kujawskiej, Szkoła Podstawowa Nr 2 im. gen. Augustyna Słubickiego w Izbicy Kujawskiej, Parafia Rzymsko-Katolicka pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Izbicy Kujawskiej

Koncert  JANUSZA OLEJNICZAKA (fortepian) i ADAMA PALMY (gitara), z udziałem TOMASA CELISA SANCHEZA (perkusjonalia), odbędzie się 26 września w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, godz. 17.00. w izbicy Kujawskiej. WSTĘP WOLNY!

JANUSZ OLEJNICZAK – pianista, pedagog i sporadycznie aktor. Laureat i członek jury Konkursu Chopinowskiego. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w Łodzi i kontynuował w Warszawie u Luizy Walewskiej, Ryszarda Baksta i Zbigniewa Drzewieckiego. W tym czasie koncertował już w Polsce i za granicą, m.in. na MIDEM w Cannes. W 1970, jako najmłodszy uczestnik, został laureatem Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W 1972 został laureatem Konkursu Pianistycznego Alfredo Caselli w Neapolu. W latach 1971-73 studiował w Paryżu pod kierunkiem Konstantego Schmaelinga i Witolda Małcużyńskiego. Po powrocie do kraju ukończył Akademię Muzyczną w Warszawie w klasie Barbary Hesse-Bukowskiej, kontynuując jednocześnie studia u Wiktora Mierżanowa.

Kariera pianistyczna, pedagogiczna i aktorska

Artysta występował niemal w całej Europie, a także w Japonii, Australii, obu Amerykach i na Kubie. Grał pod batutą m.in. Witolda Rowickiego, Jerzego Maksymiuka, Charlesa Dutoit, Jacka Kaspszyka, Wojciecha Michniewskiego, Kazimierza Korda, Grzegorza Nowaka, Marka Pijarowskiego, Andrzeja Markowskiego, Marka Mosia. Grał w tak prestiżowych salach, jak Filharmonia Berlińska, Tonhalle w Düsseldorfie, Salle Pleyel w Paryżu, Concertgebouw w Amsterdamie, Teatro Colóne w Buenos Aires, Suntory Hall w Tokio, Lincoln Center w Nowym Jorku. Brał udział w wielu międzynarodowych festiwalach, m.in. w Montrealu i Aix-en-Provence. W 1997 prawykonał "Valse Boston" na fortepian i orkiestrę Giji Kanczelego. Koncertuje również na instrumentach z epoki (Érard i Pleyel), współpracując w tym zakresie z Orkiestrą XVIII Wieku Fransa Brüggena. Występuje też jako kameralista ze skrzypkami, wiolonczelistami i śpiewakami.

Janusz Olejniczak dokonał licznych nagrań radiowych oraz telewizyjnych w Polsce, we Francji, na Słowacji i w Japonii. Dla wytwórni Polskie Nagrania, Wifon, Selene, Tonpress, Camerata, Pony Canyon, Opus 111, CD Accord, Sony Classical, BeArTon zarejestrował m.in. dzieła Jeana-Philippe Rameau, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Ferenca Liszta, Fryderyka Chopina, Franza Schuberta, Sergiusza Prokofiewa, Wojciecha Kilara, Henryka Mikołaja Góreckiego. Jego płyty otrzymały wiele nagród, w tym pięciokrotnie nagrody polskiego przemysłu fonograficznego "Fryderyk" (dwie w 1995, po jednej w 2002, 2003 i 2004) oraz tytuł "Płyty Roku 1995" magazynu "Studio" (Koncerty fortepianowe Chopina z orkiestrą Sinfonia Varsovia pod dyrekcją Grzegorza Nowaka).

Wystąpił w filmie Andrzeja Żuławskiego "La note bleu", w którym zagrał rolę Fryderyka Chopina, pojawił się także w "Hiszpance" Łukasza Barczyka, gdzie w jednej ze scen wystąpił jako Ignacy Jan Paderewski. Nagrał też ścieżkę dźwiękową do filmów: "Chopin, pragnienie miłości" w reż. Jerzego Antczaka oraz "Pianista" Romana Polańskiego.

Był wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie. Prowadził kursy mistrzowskie w Kanadzie, Kolumbii, Japonii, Chinach oraz zajęcia ze studentami Akademii Mozartowskiej. Był jurorem konkursów pianistycznych w kraju i za granicą, między innymi XVII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (2015). Janusz Olejniczak w 2000 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2003 - Doroczną Nagrodą Ministra Kultury w dziedzinie muzyki, w 2005 - Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", w 2010 - Perłą Honorową Polskiej Gospodarki w kategorii kultura. Jest zdobywcą łącznie siedmiu "Fryderyków".

Olejniczak i Chopin

Muzyka Chopina wymaga szczególnie wrażliwych wykonawców. Może ją grać każdy pianista, ale tylko pod palcami prawdziwego artysty odkrywa całe swoje piękno. Trzeba je umieć odnaleźć w nutach, ale i między nutami, bo bogactwo tej muzyki w samych nutach się nie mieści. Janusz Olejniczak to artysta niezwykle wrażliwy, pianista czujący każdą nutę i to wszystko, co jest między nutami. Sławę dał mu 8. Konkurs Chopinowski w 1970 roku i dziś wciąż znany jest w kraju oraz za granicą przede wszystkim jako interpretator muzyki Chopina, choć ma również inny, rozległy repertuar. Muzyka Chopina pasjonuje go - jak sam mówi - przez swoją ulotność, nieuchwytność.

"Jest jak rajski ptak, który wciąż się wymyka z rąk. Tylko czasami udaje się uchwycić jej istotę, zbliżyć się do niej. Oferuje nieskończoną możliwość interpretacji, pozwala na ciągłą pracę nad własną estetyką, nad kształtowaniem swoich gustów, daje szansę odmiennego spojrzenia na ten sam utwór, indywidualnego i ciągle nowego podejścia. Jest w muzyce Chopina coś takiego, że za każdym razem chce się zagrać ten sam fragment inaczej, wyrzeźbić tę samą frazę na nowo. Podczas wykonywania utworów Chopina potrzebna jest koncepcja całości. Ale ostateczną wizję tworzę w trakcie grania. Pokora wobec Chopina nie pozwala mi przyjąć jednej wersji, powiedzieć, że jakiś fragment jest nieodwołalnie najlepszy właśnie w takiej postaci. Muszę więc próbować wciąż na nowo".

Artysta czuje się z Chopinem bardzo związany, żartuje, że nawet zaprzyjaźnił się z jego duchem. Zaczęło się to od udziału w Konkursie Chopinowskim. Wiadomo, że polskiemu pianiście niezwykle trudno zaistnieć w Polsce bez udziału w tym wydarzeniu. Stanął więc do konkursu, dość niespodziewanie dla siebie otrzymał nagrodę i zaistniał dzięki Chopinowi. Tak się jednak szczęśliwie złożyło, że Chopina zawsze bardzo lubił i nie czuł się nigdy skazany na jego muzykę. Kiedyś na każdym koncercie musiał grać Chopina. Za granicą reklamowano go jako pianistę z Polski, laureata 8. Konkursu Chopinowskiego. Teraz, kiedy może dyktować warunki repertuarowe, także często wybiera Chopina. Pamięta dokładnie swoje wrażenia z pierwszych kontaktów z muzyką Chopina:

"Były pełne spontaniczności, zachwytu nad wieloma frazami, świeżości spojrzenia. Życie zniszczyło potem wiele z tej bezpośredniości, przyszła refleksja, były przemyślenia. Szuka się pomysłów na tę czy inną frazę, myśli o pojedynczych motywach - i gubi się to pierwsze, naturalne podejście. Często stosuje się 'chwyty', które wydają się ciekawymi muzycznymi propozycjami, a są tylko powierzchownymi zagrywkami, jakimiś grepsami. A Chopin nie znosi rutyny, trzeba go odczuwać wciąż na nowo, łączyć dojrzałe przeżycie ze spontaniczną emocją. Dlatego muzyka Chopina jest bardzo trudna do grania, ale kiedy znajdzie się odpowiedni klucz do niej, nie ma większej satysfakcji, niż granie Chopina". (Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, grudzień 2001; aktualizacja: marzec 2019, MG).

***

ADAM PALMA – wirtuoz gitary, doktor sztuk muzycznych, koncertował z najwybitniejszymi gitarzystami akustycznymi na świecie, ikonami tego instrumentu takimi jak Al Di Meola, Tommy Emmanuel i Bireli Lagrene. W Polsce współpracował z niemal wszystkimi najważniejszymi artystami naszej rodzimej sceny muzycznej takimi jak Ewa Bem, Edyta Górniak, Krzesimir Dębski, Leszek Możdżer, Kuba Badach i inni. Choć od wielu lat mieszka w Wielkiej Brytanii, gdzie jest wykładowcą w klasie gitary na Uniwersytecie w Manchesterze.

Adam Palma został uhonorowany tytułem “Najlepszego Polskiego Gitarzysty Akustycznego” podczas gali GUITAR AWARDS w Warszawie. Był jedną z gwiazd koncertu-gali, uświetniającej obchody stulecia niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej w słynnej Royal Albert Hall w Londynie. Wirtuoz ma na koncie 4 solowe płyt, które zebrały fantastyczne recenzje w magazynach gitarowych na całym świecie. Magazyn „Guitar Player” umieścił utwór Adama „Rheged” na pierwszej stronie swojej witryny internetowej w czerwcu 2017 r.

Najnowszy album artysty zatytułowany „Adam Palma Meets Chopin” to pierwsze na świecie nagranie muzyki Fryderyka Chopina na gitarze akustycznej, które przyniosło Adamowi uznanie krytyków i recenzentów oraz przydomek „Gitarzysty Chopina”. Warto dodać, że na płycie gościnnie wystąpił Leszek Możdżer. Jeśli szukać jakiejś namacalnej rekomendacji poziomu artystycznego, wirtuozerii, innowacyjności i wizji jakie osiągnął gitarzysta, najlepiej sięgnąć do słów Howarda Reicha z „Chicago Tribune” (7 lipca 2020): Wielu muzyków stworzyło jazzowe wersje muzyki Chopina, ale ta Palmy jest szczególnie kreatywna. Jego głównie solowe interpretacje preludiów Chopina, walców i innych miniatur odzwierciedlają głębokie zrozumienie tego, co je łączy, i jak tchnąć w nie elementy jazzowego rytmu i wolności melodycznej. Ostatecznie Palma okazuje niepowtarzalny szacunek dla tych dzieł, nawet jeśli sprytnie je przerabia. Reich, jeden z najbardziej wpływowych krytyków jazzu na świecie, postawił album Polaka w jednym rzędzie z najnowszymi dokonaniami Wyntona Marsalisa i Kenny Barona!

W 2020 r. artysta został nagrodzony medalem Gloria Artis za wkład w kulturę polską.

***

TOMAS CELIS SANCHEZ – niezwykle ceniony sideman, znany m.in. ze współpracy z Ewą Urygą, Krzysztofem Ścierańskim, Anną Marią Jopek, Justyną Steczkowską, Ewą Bem oraz zespołem Raz Dwa Trzy. Jest zapraszany do udziału w najważniejszych europejskich festiwalach jazzowych m.in. w Ingolstadt Jazz Tage, International Jazz & Blues Festival, Kikinda w Serbii. Koncertował podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Karlowych Warach oraz w Instytucie Polskim w Lipsku.

Urodził się w Meksyku. Absolwent Akademii Muzycznej w Ciudad de México, którą ukończył w klasie kontrabasu. Swoją karierę muzyczną realizuje, jako instrumentalista perkusyjny.

Od blisko 20 lat mieszka w Krakowie. Jest uznanym sidemanem, docenianym przez muzyków w Polsce i za granicą. Współpracował m.in. z Olą Turkiewicz, Ewą Urygą, Krzysztofem Ścierańskim, Anną Marią Jopek, Justyną Steczkowską, Ewą Bem, Karoliną Glazer, Martyną Jakubowicz oraz z zespołami Raz Dwa Trzy i Zakopower. Jest zapraszany do udziału w najważniejszych europejskich festiwalach jazzowych m.in. w Ingolstadt Jazz Tage, International Jazz & Blues Festival, Kikinda w Serbii.

Koncertował podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Karlowych Warach oraz w Instytucie Polskim w Lipsku. W 2013 roku dwukrotnie występował na Koncercie Niepodległości: w Muzeum Powstania Warszawskiego oraz na Zamku Królewskim w Warszawie.

Tomas Celis Sanchez to czarodziej szelestów i subtelnych brzmień wydobywanych z instrumentów, o których istnieniu często nie mamy pojęcia. Udu, djembe, rain stick, kongo i dziesiątki oryginalnych urządzeń do produkcji brzmień: dzwoneczków, muszli, patyczków i innych to magiczny świat muzyki Tomasa (https://www.projektarboretum.pl/ekip.../tomas-celis-sanchez/).